Köyümüzde yıllardır yöreye has metodlarla Elma, Armut, Pancar gibi meyve ve sebzelerden pekmez yapılmaktadır. Önce meyveler dilimlenerek kesilirler ve Hoşaf haline getirilirler. Pekmez yapımına ilk olarak büyük kazanlarda meyvelerin kurutulmuş veya taze olan dilimlenmiş hoşafları uzun süre kaynatılır, yumuşayana ve suyunu salana kadar kaynayan hoşaflar parça parça bez torbalar içine konulur, torba ise Şırapana denilen ve yanlarında olukları bulunan tahtanın üzerine konup bir sırık ile sıkılması sonucu çıkan şerbetli Şıra suyu bir kovaya biriktirilir. Suyu alınan hoşaf meyvelerin posasına Eşelek denir ve hayvanlara yem olarak verilir. Hoşafların sıkılmasından elde edilen Şıra büyük kazanlarda kaynatılmaya başlanır. Saatlerce kaynayan Şıra gittikçe koyulaşmaya başlar ve pekmez kıvamına geldiğinde ocaktan alınıp kavanozlara doldurulur ve yenmeye hazır hale gelir. Kazanlar dolusu hoşafın kaynatılması, şırapana üzerinden sıkılması, çıkan şıranın yine saatlerce kaynatılması nihayetinde pekmez haline gelmesi saatlerler hatta günler sürmektedir. Oldukça eziyetli olan bu işe "Sıkı Sıkma" denilmektedir. Pekmez gayet tatlı ve dogal bir besin maddesi olarak yıllarca köylünün kahvaltı sofrasında yerini almıştır. Not: Şıra kaynatılırken çok dikkat etkmek gerekir. Eğer fazla kaynarsa kazandan hızlıca dışarı taşabilir. O yüzden halk arasında yoldan çıkmış insanlar için "şırasından çıkmış" tabiri kullanılır.
Hoşaf
Meyvelerin dilimlenmiş ve kurutulmuş hali
Şırapana
Üzerinde kaynamış hoşafın sıkıldığı ve yanlarında oluğu olan öne dogru incelen ve şıra suyunun kovaya akmasını saglayan tahta
Eşelek
Kaynatılan hoşafın şırapana üzerinde sıkılarak şıra suyunun çıkması sonu geriye kalan posası
Şıra
Kaynayan hoşafın sıkılması sonu çıkan ve kaynatılark pekmeze dönüşen meyve suyu
